#100verhalen: Laura en Gianne - LHBT-emancipatie

658 keer bekeken {0} reacties

De een, communicatiespecialist, woont in Rotterdam. De ander studeert pedagogische wetenschappen in Nijmegen. Laura tuiniert en geeft zwemles en Gianne klimt en is creatief. Veel verschillen, maar toch is er een overeenkomst: beiden hebben een vriendin en zetten zich in voor de LHBT-community.

Waar de afkorting LHBT voor staat, zullen de meeste mensen wel weten, maar de uitgebreide versie LHBTI+ is nog wat minder bekend. LHBTI+ heeft naast lesbisch, homoseksueel, biseksueel en transgender nog de I van intersekse en de plus voor alles wat nog meer mogelijk is, zoals aseksueel, panseksueel en queer.

Gezelligheid, meetings en voorlichting

Gianne is vrijwilliger bij DITO, een Nijmeegse organisatie die onder het motto ‘queer up your life’ jongeren van achttien tot en met achtentwintig jaar gezelligheid, meetings en voorlichting aanbiedt. Ze leidt de introductiegroepen waarin verschillende thema’s aan bod komen zoals verliefdheid, seks, religie, vooroordelen en coming outs. “De thema’s passen we aan de groep aan, want waar een biseksuele jongere wel over seks mee kan praten, geldt dat voor iemand die aseksueel is weer niet. We proberen te zorgen dat iedereen zich in de groep thuis kan voelen, want dat is juist de meerwaarde van deze plek: we creëren ruimte waar jongeren zichzelf kunnen zijn.” De groepen van Gianne zijn niet alleen divers wat betreft geaardheid en genderidentiteit, maar ook in achtergrond. “Zo zijn er mensen die nog geen coming-out hebben gehad tot aan jongeren die zelf twee vaders hebben. De een studeert en de ander werkt fulltime in een winkel. Iedereen is welkom.”
Laura geeft namens COC Haaglanden voorlichting op basisscholen, middelbare scholen en soms bij MBO-opleidingen. De gastlessen hebben als doel jongeren kennis te laten maken met het thema geaardheid en gender. De lessen zijn nodig vindt ze. “Je kunt merken dat het niet voor iedereen een thema is dat vanzelfsprekend thuis of met vrienden wordt besproken. We hopen vooral over te brengen dat verschillende seksuele oriëntaties, genderidentiteiten en genderexpressies zijn en dat het fijn is als jongeren op een respectvolle manier daarmee omgaan.”

Door te vertellen en in gesprek te gaan, kunnen de kinderen en jongeren zich beter inleven en negatieve vooroordelen en stereotyperingen verminderen.

Herkenning en bewustzijn

Dat diversiteit in geaardheid en gender anno 2021 nog steeds niet voor iedereen vanzelfsprekend is, ondervinden Laura en Gianne ook zelf. Hoewel ze het gevoel van ‘anders zijn’ gewend zijn, kunnen sommige dingen toch pijnlijk zijn, merkt Laura. “Als je hoort dat kinderen gepest worden. Dat is nooit leuk.”
Dat Gianne zelf meer is dan alleen queer, zoals ze zichzelf noemt, is een reden om ook buiten haar vrijwillige inzet te zorgen voor meer bewustzijn. “Ik ben ook gewoon iemand die studeert, juf is en een hekel heeft aan afwassen. Ik laat graag zien dat ik net als iedereen bovenal een normaal mens ben.” Dus als iemand op haar stageplek vraagt of ze een vriend heeft, dan vertelt ze over haar vriendin en gaat graag het gesprek aan. En ziet ze een formulier waarop gevraagd wordt naar vader en moeder, dan stelt ze voor er ‘ouder één’ en ‘ouder twee’ van te maken. In haar groepen ziet ze veel onderlinge herkenning. “Als iemand aan het woord is en je ziet dat anderen door de herkenning een stuk eenzaamheid kwijtraken, dan ben ik heel blij daaraan te hebben bijgedragen.”

Vragen

Voor Laura geldt hetzelfde. “Met de leerlingen in gesprek gaan en vooroordelen wegnemen, ze vragen laten stellen en laten zien dat wij ook gewoon mensen zijn, dat is wat we doen. Mijn eigen verhaal of dat van een ander vertellen is belangrijk, omdat sommige leerlingen nog nooit bewust met een LHBTI+ persoon in gesprek zijn geweest. Door te vertellen en in gesprek te gaan, kunnen de kinderen en jongeren zich beter inleven en negatieve vooroordelen en stereotyperingen verminderen. Ze zien op dat moment mij dan gewoon als persoon die toevallig op vrouwen valt.” Zelf heeft ze heel erg geworsteld met haar seksuele identiteit. “Niet eens door mijn eigen omgeving, maar door het beeld dat ik zelf kennelijk had van lesbiennes. Ik was niet zo en het klopte niet. Had ik toen maar iemand als mijzelf voor de klas gehad, dan was het misschien makkelijker geweest!”
In de groepen 7 en 8 zijn de kinderen vaak erg geïnteresseerd. “Het is prettig als de groep meedoet en vragen stelt; kinderen van die leeftijd doen dat altijd wel.” Ook Gianne weet vanuit haar stages hoe onbevangen jongere kinderen met het onderwerp omgaan. “Ze stellen vaak vragen die niks met genderidentiteit of geaardheid te maken hebben, zoals of we huisdieren hebben.” En dat is ook hoe Laura en Gianne graag gezien worden, gewoon als mens, net als iedereen. En nee, ze hebben geen huisdieren. Zijn er nog andere vragen?

Ben je geïnspireerd en wil je weten hoe jij je vrijwillig in kunt zetten? Bekijk de mogelijkheden via vrijwilligerswerk.nl.
> Bekijk hier hoe je je vrijwillig inzet in Den Haag, Rotterdam en Nijmegen.
> Lees meer over COC Haaglanden, COC Nederland en DITO.

 

Partners:     Movisie

Cookie-instellingen